Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Informatie
Heeft u een vraag en bent u op zoek naar informatie, kijk dan hier. De leden van Uw Bemiddelaars posten hier interessante blogs over hun ervaringen, nieuwtjes en juridische ontwikkelingen binnen hun expertise.
Fiscaal voordeel kinderen ten laste
Verhoging van de belastingvrije som
Het fiscaal ten laste hebben van een kind geeft aanleiding tot een verhoging van de belastingvrije som en tot een terugbetaalbaar belastingkrediet.
Eenvoudig gesteld: Iedereen heeft een bepaalde som aan inkomsten die vrijgesteld is van belasting. Doordat je kinderen ten laste hebt, stijgt die vrijgestelde som en betaal je minder belastingen. Wat is dan een belastingkrediet? Als je belastingvrije som groter zou zijn dan wat je aan inkomsten hebt vergaard doorheen een jaar, mag je de niet benutte vrijgestelde som ‘meenemen’ naar volgend jaar. Je verliest het belastingvoordeel dus niet zomaar.
De belastingvermindering wordt verrekend in de personenbelasting, naar aanleiding van de aangifte die je daarvoor indient.
Je kan ervoor kiezen maandelijks al een voorschot op dit belastingvoordeel te ontvangen: door je kinderen ten laste te vermelden op je loonbrief, ontvang je een hoger nettoloon (het voordeel vertaalt zich in een korting op de bedrijfsvoorheffing). De uiteindelijke afrekening van het fiscaal voordeel volgt dan nadien in het aanslagbiljet personenbelasting.
Wie neemt de kinderen fiscaal ten laste?
Zolang je als koppel een gezamenlijke belastingaangifte indient, maakt het eigenlijk niet uit wie van beide ouders de kinderen fiscaal ten laste neemt. De fiscus zal bij de berekening van de belasting de belastingvrije som voor de kinderen ten laste automatisch voegen bij de ouder die het grootste inkomen heeft. Het voordeel voor de ouders gezamenlijk wordt dus automatisch gemaximaliseerd.
Wanneer ouders uit elkaar gaan, wordt dit fiscaal voordeel wel een topic om samen te bespreken.
Scheidende ouders moeten beslissen van welk gezin de kinderen fiscaal deel zullen uitmaken. Een kind kan immers niet door beide ouders fiscaal ten laste worden genomen.
Fiscaal voordeel als onderdeel van afspraken rond kosten voor de kinderen
Waar het aanvankelijk de ouder met het hoogste inkomen was die het fiscaal voordeel genoot, kan het na de scheiding worden toegekend aan de ouder met het laagste inkomen. Ouders moeten ook na de scheiding elk ‘in verhouding tot hun inkomsten’ instaan voor de kosten van hun kinderen. Om het verschil in inkomsten af te vlakken, kan het fiscaal voordeel worden toegekend aan de minstverdienende ouder.
Onderhoudsgeld?
Het kan zijn dat na het toekennen van dat fiscaal voordeel de ene ouder toch nog een kleiner inkomen heeft dan de andere. De ouders moeten samen instaan voor de kosten van de kinderen, maar de ene moet dat doen met een veel klein budget dan de ander. Betaling van onderhoudsgeld kan dan op zijn plaats zijn.
De ouder die onderhoudsbijdrage betaalt, kan die voor 80% aftrekken van het belastbaar inkomen. Let wel: dit belastingvoordeel is niet combineerbaar met het voordeel kinderen ten laste. Betaalt één van de ouders een onderhoudsbijdrage voor de kinderen, dan worden ze best ten laste genomen door de andere ouder.
Fiscaal co-ouderschap
Het kan ook zijn er geen sprake is van onderhoudsbijdragen: beide ouders verdienen even veel en de kinderen verblijven even vaak bij hen allebei.
De vraagt rijst dan wie de kinderen fiscaal ten laste mag nemen. Om dit voordeel gelijk tussen de ouders te verdelen, kan toepassing worden gemaakt van ‘fiscaal co-ouderschap’. Je vraagt daarmee aan de fiscus om de belastingvrije sommen voor de kinderen ten laste, te verdelen tussen de twee ouders.
Blijft een ouder na de scheiding alleenstaande, dan verhoogt de belastingvrije som overigens nog. Dat geldt zo voor elk van de ouders en is dus niet beperkt tot één van hen.
Er moeten een aantal voorwaarden vervuld zijn om dit fiscaal co-ouderschap toe te passen:
- het moet gaan om kinderen die nog ten laste zijn. Het is niet noodzakelijk dat de kinderen minderjarig zijn. Ook voor meerderjarige kinderen kan een fiscaal-co-ouderschap worden toegepast.
- de huisvesting van de kinderen moet gelijkmatig tussen beide ouders zijn verdeeld.
- De regeling rond het fiscaal co-ouderschap en de verblijfsregeling van de kinderen moet volgens een bepaalde formulering worden opgenomen in een vonnis, een door de rechter gehomologeerd bemiddelingsakkoord, of een overeenkomst registreert werd door de overheid. In de overeenkomst moet uitdrukkelijk worden bepaald dat de ouders de verhoging van de belastingvrije som tussen hen beide willen verdelen overeenkomstig dit statuut van fiscaal co-ouderschap.
- er worden geen onderhoudsgelden afgetrokken in voordeel van de kinderen.
Het fiscaal co-ouderschap is niet cumuleerbaar met de aftrek van betaalde onderhoudsgelden in de personenbelasting.
De bemiddelaar helpt je bij het opstellen van een document dat aan de vereisten voldoet en bekijkt met de ouders op welke manier de financiële regeling voor kinderen in regelingsaktes of ouderschapsovereenkomsten fiscaal geoptimaliseerd kan worden.
Auteur : Vera Steyvers, notarieel juriste en familiaal bemiddelaar, De scheidingspraktijk